Lieve kinderen van groep zeven
Om prettig te kunnen leven
Moeten we ook andere kinderen 
Speelgoed en voldoende ruimte geven

Donaldje, Donaldje, hou nu eens eventjes je brutale mond
Spoel hem maar even met helder water, lekker fris
Dan ga je even heel goed naar mij luisteren
Straks voel je je in ons midden als in het water, zoals elke vis

Ik weet jij wilt graag alles hebben
Je denkt steeds ik kom tekort
Ik leer jou vandaag een basisles
Dat waar het jou nu nog aan schort

Donaldje, Donaldje, nog even wachten
Je komt echt zo aan de beurt
Maar praten is zilver en luisteren is goud
En het helpt nooit als je zeurt

Echte macht komt door samenwerken
Dat leer je van de echte sterken
Pablo was als eerste bij het water
Hij noemde het de Mexicaanse plas
Maar jij ging ruzie maken
Omdat je wou dat het de Amerikaanse was\

Donaldje, je kunt echt een grote jongen worden
Veel meer dan je papa bereiken
Maar dat vraag heel goed luisteren
En dat vraagt helder kijken

Je wilt alles zelf bepalen
Maar je bent niet moederziel alleen
Ga samen met de stroom mee
Met alle kinderen om jou heen

Donaldje , Donaldje, je bent een slimme jongen
Gun de ander ruimer sop
Want vechten tegen de ander
Kost je op den duur je kop 

Ach jochie toch, kom nu maar hier
Koudwatervrees niet nodig
Samen maken we meer plezier
Zo kan je echt veel meer bepalen
Zonder tol te moeten betalen

Donaldje, Donaldje, je kunt het best
Je bent nog jong, nog niet verpest
Ik ga wel met jouw papa praten
Zodat hij voelt hoe lief jij bent
En dat hij helpt om jou te vormen
Tot een sociale, succesvolle vent

Je wordt een ware kapitein
Donaldje, Donaldje ………
Hoe mooi zou dat zijn!

​

Jago Bunnik

De zomer loopt huppelend voor mijn voeten
Ze haalt me ruisend in
Dat had natuurlijk anders gemoeten
Ik ben niet het einde, maar het begin

De maan en de regen dalen neder
De regen wint weder
De maan ligt net niet dood op het gras
Terwijl ze zo even nog in de hemel te zien was

Ze is nu nat en grijs
Ze ligt heel eigenwijs
Te pronken op de grond
En daarmee is haar activiteit nog niet afgerond

Omringd door groen
Lijkt ze in niets meer op toen
Alleen een verdwaalde minstreel
Zorgt nog voor manisch geel

Een rivier druppelt
Nog na
De zomer is uit gehuppeld
En doet zichzelf niet meer na

De Zomer kruipt strompelend voor mij uit
Zonder noemenswaardig geluid
Alleen het tikken van de regen
Houdt de complexe stilte nog even tegen

Als een laatste toevluchtsoord
Zonder nog één verlossend rijmwoord
Oh. Toch maar
Bij deze voorwaar 

Corrie Kerssies-Kick

Dierbare buur,

Heden sta ik voor u
Reeds in de hemel zijt gij
Een man van eenvoud waart ge
Heel boertig was je ook

Lang geleden liep je rond
Op de leemgrond van ’t eiland
Om je, de koeien
De Wieringse boerderij bezat je

Ik molk bij u twee koeien
Een gulden per week als beloning
Als een kind zo blij, die ging
In een koekjesdoos onderin mijn slaapkamerkast

Aan u mijn dank voor dit al
Groot was u in eerlijkheid
Dierbare dank krijgt gij altijd

Jaap Blokdijk

als denken tot vak
heeft te leren aanbidden
als politiek leert

elkaar te stenigen als
biologie zoon leert te

overleven en kerk
dit bij herhaling weet te
verzachten en zorg

leert dat de jeugd dit alles
met alle geweld buiten

onze boeken moet
kunnen compenseren dan
blijven we onszelf

als karakter verbergen
en genius opgraven

Stolkende

De tekening is wit/zwart
Rond en duidelijk
Vloeit de lijn; een verwrongen kop
Robuust kaal…
Een kort lontje
Dat zie je zo;
De zigzag tanden
Gehaaide scherpe
Bliksemde mesjes
Zo zal hij zijn prooi verslinden…

Het zijn de oude pijnen
Die spreken;
De ware stem
Tot stilstand dwingen
Waar wil je heen
Man zonder bagage?

Je voetafdruk verdwijnt al
In het natte zand zo zal de zee
Je verzwelgen
Meenemen naar
Een onbestemd gebied

Pieter Groen