Dierbare buur,
 
Heden sta ik voor u
Reeds in de hemel zijt gij
Een man van eenvoud waart ge
Heel boertig was je ook
 
Lang geleden liep je rond
Op de leemgrond van ’t eiland
Om je, de koeien
De Wieringse boerderij bezat je
 
Ik molk bij u twee koeien
Een gulden per week als beloning
Als een kind zo blij, die ging
In een koekjesdoos onderin mijn slaapkamerkast
 
Aan u mijn dank voor dit al
Groot was u in eerlijkheid
Dierbare dank krijgt gij altijd
– Jaap Blokdijk

als denken tot vak
heeft te leren aanbidden
als politiek leert

elkaar te stenigen als
biologie zoon leert te

overleven en kerk
dit bij herhaling weet te
verzachten en zorg

leert dat de jeugd dit alles
met alle geweld buiten

onze boeken moet
kunnen compenseren dan
blijven we onszelf

als karakter verbergen
en genius opgraven
– Stolkende

De tekening is wit/zwart
Rond en duidelijk
Vloeit de lijn; een verwrongen kop
Robuust kaal…
Een kort lontje
Dat zie je zo;
De zigzag tanden
Gehaaide scherpe
Bliksemde mesjes
Zo zal hij zijn prooi verslinden…
 
Het zijn de oude pijnen
Die spreken;
De ware stem
Tot stilstand dwingen
Waar wil je heen
Man zonder bagage?
 
Je voetafdruk verdwijnt al
In het natte zand zo zal de zee
Je verzwelgen
Meenemen naar
Een onbestemd gebied
– Pieter Groen

He you!
Ta di!
Het es baie hot nu.
Dat kan jij sage.
Ek soek die koelte in een groenparkie.
Nou ik ga met die velemensenkar naar het vollezand. Met mi brasi.
Ek lag eerdag bij die waterspuit. Tot ik krees uit schaapjesland: een vettimouse deed krigikroe aan mijn steuntengels.
Ai! De blauwe golf brengt soms een steekgelei. Ik had verdwenen jaar een woestijnprik in mijn platsteun.
Diertiens es kamegno.
Nou zie di!
Bye you.
– Ms Elsi