Zwaaien naar een dakloos dak
Iemand ziet een oceaan van melk*
De golven rollebollen over de dijk
De gedachten zijn net niet te vangen
De doodgraversjas ligt in een plas
Gevangen in een hersenkloof
Gevangen als een roerloos konijn
Gevangen door de wind
Gevangen in een lichaam
Wieltjes willen welwillend verrukken
Wieltjes wagen zachte wangen
Wieltjes draaien dramatisch door
Wieltjes blokkeren het eendrachtskoor
Zwaaien met de vlag van brommende snorren
Zwaaien op een donkere dag
Zwaaien naar een dakloos dak
Zwaaien onder een berg kranten
Daniel Declercq
*uit gedicht ‘Openingszinnen’ van Joost Oomen
Ze koos de alias Pieter Groen in plaats van haar geboortenaam om haar identiteit als schrijver verborgen te houden voor haar conservatieve vader die kunstenaars als ‘drugsgebruikers’ beoordeelde. Ondanks dat ze een jaar zwaar ziek waren met bestraling en chemokuren, bleven ze doorgaan met schrijven en schilderen. Na het verlies van haar dochters krabbelde ze uit diepe dalen steeds omhoog door het maken en delen van haar kunst. Werk uit het boek 
