Ik ben er sinds jaar en dag van overtuigd dat de mensheid Gods experiment is, en dat het experiment is mislukt. Een jaar of twee geleden heb ik dit denkraam bijgeslepen omdat God natuurlijk niet faalt en als Hij dat wél doet, heet dit geen falen maar een mysterieuze beweging. Wat nu als God een spelende God is en gewoon zin had in een eeuwig durend verzetje? Engelen en dieren zijn voorspelbaar: de eersten dienen en prijzen Hem en de laatsten eten en worden gegeten. Zo saai dat het sneu wordt. 

Zie hier de mens als SIMS maar dan in den vleze. God doet niet aan virtuele realiteit en andere flauwiteiten. Het SIMS spel leek te werken als concept maar eenmaal uit de vertrouwde safe space getrapt, namen Adam, Eva en hun nakomelingen het niet al te nauw met hun rentmeesterschap over flora en fauna. 

Maar wat als God nu géén behoefte had gehad om mensjes te kijken? Hoe zou de wereld eruit zien zonder ons? Ik denk beter. 

Ziet u koeien zichzelf suf melken om de rest van het dierenrijk te voorzien van eiwitten? Ja, ik geef het toe, dieren laten ook scheten en schijten erop los, maar als de natuur haar ding kan doen zou er geen teveel zijn aan varkens of koeien, wier mest uitgereden of anderszins wordt verwerkt, weggestopt. Verstopt zelfs. Zouden leeuwen en tijgers auto’s uitvinden om sneller te kunnen gaan van drinkplaats A naar jachtveld B? Of varkens vliegen naar een exotische plaats, waar na een maandenlange stortvloed, de aarde zich zoveel heeft verplaatst dat er een gigantische modderpoel is ontstaan, welke een beetje ramptoerist niet kan en mag missen!

Ik zou door kunnen gaan, maar ik weet niet of God het met mij eens is dat zijn spel allang niet meer leuk is. In ieder geval zeker niet voor de meeste dieren. Zal mijn eerlijkheid door Hem worden gewaardeerd of is mijn vuur al decennialang op waakvlam in afwachting van mijn komst?

Gregory Robert Manberg

Een waterig zonnetje, het licht en de lucht van katenspek en roggebrood, kastanjes en spruitjes, fazant, wildzwijn en een goed glas wijn, maretak en hulst, de goden gunstig stemmen, tranendal, de ijspegels ten spijt, een race tegen de klok en de schoorsteen, een sok, het hout voor de haard opgebaard, de oogst binnen, en buiten het krakende tapijt van vers gevallen sneeuw, wat zal de snert ons smaken en de maan schijnt op de natte straten van weleer, een nieuwe eeuw, mijn deel gezegend in de vaart der volkeren, kan nog een winter mee, zit te wachten op het lengen der dagen zolang er rook uit de schoorsteen komt.

Leo Westra

De zachte bodem veert bij elke stap
Helpt mijn herinnering draaglijk maken

Het groene licht van  de doorgang
Gefilterd door bladeren in de kruin
Geeft hoop op groeiend leven
Zoals het frisse groen
Nieuw leven schenkt

Geur van rottend blad
Bedwelmt het pad waar ik loop
Stammen zijn glad en hoog
Weerkaatsen licht van glimmende bast

Ik luister naar de vochtige stilte
Je stem komt gedempt over
Als je rustig praat is er hoop
Fijn dat je tijd voor me neemt

Want je had het veel te druk
Mist rust naar mij te luisteren
Op mij ingaan met begrip
Begrip waar ik van groei
Zoals de bomen om mij heen
Met zacht verende ondergrond
In harmonie met mijn verlangen

Mijn verlangen is vergeefs
Resoluut maak jij een eind
Aan onze verhouding
Het doet pijn van binnen
Ik laat jou mijn trots zien
Bijna onverschillig
Loop ik van je weg

Ik glimlach de aftocht met weemoed bij
Zoals de schilder de donkere storm
Bijkleurt met geel en oranje

Jean Banchet

Op den duur verdwijnt 
alles achter een muur

Raak niet zo overstuur
Het is tijdelijk
Want dan 
ruimen we alles weer op
wat achter deze muur
ja op den duur
tevoorschijn komt

En wat toen
achter deze muur was
wat dan 
tevoorschijn komt
verdwijnt ook weer 

En dan is alles weg
Netjes opgeruimd

En op den duur
groeien daar achter de muur
mooie bloemetjes

Bianca

Wat als je niet kan denken
Net als de dieren en planten
Want is de treurwilg bedroefd?
Heeft de donderwolk ook lichte kanten?

Het is geen lege blik
Die uit de tijgers ogen straalt
Maar ze zegt nooit ik-ik-ik
En dat ze van de honger baalt

De natuur is een open boek
We proberen haar te vangen
In een gedicht, verhaal, foto, op verzoek
Een schilderij op canvasdoek

Maar zij beweegt en danst
Strooit bloemenzaden, vogelparen
Alsof ze met alles sjanst
Wie kan deze dame evenaren?

M.

Het woord quuks komt van waar ik vandaan kom
Wat opvalt, is quuks
Wat niet meedoet met de stroom is quuks 
Wat haaks staat op de schuimkoppen
Quuks is een opvallende combinatie die niet kan
Een onverwacht antwoord waar je een rechte rug van krijgt
Quuks wordt wel naar beneden gehaald
Maar quuks is de rafelrand aan een koningskleed
Quuks zijn de paar altijd witte pixels op het scherm
En wat eerst quuks was, kan mode worden
Dan is quuks heel gewoon geworden
Maar dan is het niet meer quuks
Voor een kunstenaar is quuks een uitkomst
Quuks is altijd in overtreffende trap
Niet grappig maar hilarisch
Quuks is mijn koers
Quuks is Die Antwoord

Els